Ieder mens wil tijdens zijn leven graag gehoord en gezien worden, zich nuttig voelen en activiteiten doen die hij zinvol vindt.  Deze behoeftes veranderen niet als je ouder wordt. Alleen kunnen externe factoren als verhuizen naar een verpleeghuis, een krimpend sociaal netwerk, lichamelijke achteruitgang, beginnende dementie, etc. het wel moeilijker maken.

Ouderen die daarnaast ook nog psychische en/of psychiatrische klachten hebben kunnen het lastig vinden om een opbouwend wederzijds contact aan te gaan, waardoor gevoelens van onbegrip, eenzaamheid, somberheid en zich nutteloos voelen kunnen ontstaan of toenemen.